Bir uyarı aldım çok sevgili bir dostumdan... Dedi ki: "Dikkat et, bu duyguyu bilirim; çok mutlu eder ama can da yakabilir. Umarım sonu mükemmel olur."
Haklı...
Bu duyguyu ben de yaşadım; garip tecrübelerim de yok değil. Çok mutlu eder; çok üzebilir de... Bu bir gizem... Bu gizemi çözmek de biraz zaman alır, bilirim... Hayatının her alanında bir - iki adım ileriyi görmeye çalışarak hamle yapan bir herif için bu belirsizliği belirgin kılmak da pek önemlidir. Yıllarca da öyle oldu...
Sanırım değişiyorum;
İlk defa, belki de gerçekten ilk defa, çıktığım bir yolun ya da maceranın nasıl sonuçlanacağını düşünmüyorum... Umursuyorum; "nasıl bitmesini istersin" sorusunun cevabı çok açık ve net fakat, düşünmüyorum... Evet, değişiyorum... Birilerini kazanmak için önce kendimle savaşmam gerektiği fikri aklıma düştüğünden beri değişiyorum... Bazı insanların aptalca değerlendirmelerine gülüp geçmeye başladığımdan beri değişiyorum... Bir adım ileri gitmek gerekirse, bazı insanların hayatımda hiçbir yerinin olmadığını ve yine o insanların uzayda işgal ettikleri alanın yerine çok daha önemli, çok daha özel insanların gelmesi gerektiği fikri aklımda yılbaşı ışıkları gibi yanıp sönmeye başladığından beri değişiyorum... Hayatın aslında çok kısa bir nane olduğunu anladığımdan beri değişiyorum... Kısa tabir ettiğim hayatı uzatmak ve değerli kılmak için çok özel insanları hayatıma dahil etmeye çabalamaya başladığımdan beri değişiyorum...
Seni gördüğümden beri değişiyorum...
Ve sevgili dostuma da bir mesaj yolluyorum: Bu süreç beni pek mutlu ediyor, farkındasın. Tek istediğim de "o", biliyorsun. Bu kadarı bile çok mutlu olmama yetiyorsa, bırakalım gerisini düşünmeyi; zaman güzel bir ayraçtır babacım, tüm belirsizliklerde - mululuklarda ve de mutsuzluklarda...
Haklı...
Bu duyguyu ben de yaşadım; garip tecrübelerim de yok değil. Çok mutlu eder; çok üzebilir de... Bu bir gizem... Bu gizemi çözmek de biraz zaman alır, bilirim... Hayatının her alanında bir - iki adım ileriyi görmeye çalışarak hamle yapan bir herif için bu belirsizliği belirgin kılmak da pek önemlidir. Yıllarca da öyle oldu...
Sanırım değişiyorum;
İlk defa, belki de gerçekten ilk defa, çıktığım bir yolun ya da maceranın nasıl sonuçlanacağını düşünmüyorum... Umursuyorum; "nasıl bitmesini istersin" sorusunun cevabı çok açık ve net fakat, düşünmüyorum... Evet, değişiyorum... Birilerini kazanmak için önce kendimle savaşmam gerektiği fikri aklıma düştüğünden beri değişiyorum... Bazı insanların aptalca değerlendirmelerine gülüp geçmeye başladığımdan beri değişiyorum... Bir adım ileri gitmek gerekirse, bazı insanların hayatımda hiçbir yerinin olmadığını ve yine o insanların uzayda işgal ettikleri alanın yerine çok daha önemli, çok daha özel insanların gelmesi gerektiği fikri aklımda yılbaşı ışıkları gibi yanıp sönmeye başladığından beri değişiyorum... Hayatın aslında çok kısa bir nane olduğunu anladığımdan beri değişiyorum... Kısa tabir ettiğim hayatı uzatmak ve değerli kılmak için çok özel insanları hayatıma dahil etmeye çabalamaya başladığımdan beri değişiyorum...
Seni gördüğümden beri değişiyorum...
Ve sevgili dostuma da bir mesaj yolluyorum: Bu süreç beni pek mutlu ediyor, farkındasın. Tek istediğim de "o", biliyorsun. Bu kadarı bile çok mutlu olmama yetiyorsa, bırakalım gerisini düşünmeyi; zaman güzel bir ayraçtır babacım, tüm belirsizliklerde - mululuklarda ve de mutsuzluklarda...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder