Fatih Akın filmleriyle geçen bir gecenin ortasındayım. Filmlerin yerini kısa bir sessizlik aldı. Ardından Bülent Ortaçgil geldi hatırıma. "Senin tenin sıcak, benim içimde bir kedi ; yumdu gözlerini, işte aşk dedi."
Bülent Ortaçgil bana hep mor rengi hatırlatır. Onun temsil ettiği renk mor gibidir. Her an bir kadın Ortaçgil şarkıları söyleyerek çıkagelecek gibidir sanki. Feminist moru giymiş , güzel bir kadın karşımdaki koltukta oturur, Ortaçgil şarkılarına eşlik eder benimle beraber. Der ki : "Teninle konuşmanın zamanı..." Sonra balladlar dinlenir, kadehler birbirine değer, "ay dolun aydır, deniz yanıyordur, saat çok geçtir" ama kimle ve nerede olduğunuzu bilirsiniz o an. Zamanı dondurmak istersiniz, o saniyede yaşamak ; belki de o ana hapsolmaktır varlığından bile şüphe duyduğunuz Tanrı'dan tek isteğiniz... Olsun , böyle olacaksa Tanrı da olsun ; bir sakıncası yok ...
Galiba uyku vakti, sabahın bir köründe kalkıp gidilmesi gereken bir dersim var ama olsun ; rüyamda şarabım - Ortaçgil şarkılarım ve mor giymiş "o" kadını göreceğim sanırım. Odamın bir köşesinde "bu su hiç durmaz" diyor Bülent ağabey üstelik ...
Efsanesin.
YanıtlaSilHasanPeluş